Bolesław Sulik był gościem kolejnego Forum, zorganizowanego w Pałacu w Krzyżowej. Zaproszono nań przedstawicieli władz samorządowych oraz młodzież. Tematem były – co naturalne – polskie media.
Wpis do księgi:
„Jestem wdzięczny za zaproszenie do Krzyżowej i za okazję do rozmowy o polityce i mediach w tak cywilizowanym i kompetentnym gronie. Będę czekał na następne zaproszenie!”
Bolesław Sulik urodził się w 1929 r. w Toruniu. Był synem oficera zawodowego, którego później znano jako generała Nikodema Sulika – dowódcę podziemnego ruchu oporu w Wilnie, więźnia na Łubiance oraz dowódcę V Dywizji Piechoty Pogranicza.
Lata wojny spędził Bolesław Sulik bez rodziców, na wsi w północno-wschodniej Polsce. W sierpniu 1946 r. opuścił Polskę nielegalnie i połączył się ze swoim ojcem służącym w II Korpusie Armii Polskiej, stacjonującym wówczas we Włoszech. Jesienią tego roku razem z ojcem przyjechali do Wielkiej Brytanii. W marcu 1948 r. Bolesław Sulik ukończył edukację w zakresie szkoły średniej i uzyskał dyplom w polskiej szkole V Dywizji Piechoty Pogranicza w Anglii. W latach 1949-1950 studiował ekonomię w Cambridge, ale studiów nie ukończył. W latach 1960-1961 ukończył Londyńską Szkołę Techniki Filmowej w klasie reżyserii.
Pod koniec lat 50. Bolesław Sulik pracował jako dziennikarz, pisał eseje i był krytykiem, pisząc zarówno po polsku jak i po angielsku. Jest członkiem redakcji polskiego miesięcznika literackiego „Kontynenty” wydawanego w Anglii, a także jednym z wydawców brytyjskiego kwartalnika krytyki filmowej „Definitions”. Ponadto jest krytykiem filmowym w tygodniku „Tribune” oraz współpracuje z polskimi wydawcami „Kultury” paryskiej oraz Radiem Wolna Europa. Do końca lat 60. pisze scenariusze filmowe, a w latach 70. rozpoczyna pracę jako reżyser telewizyjny.
W połowie lat 60. i na początku 70. Bolesław Sulik regularnie odwiedza Polskę. Rozwija ścisłe kontakty zarówno z kołami filmowymi jak i literackimi oraz współpracuje z takimi ludźmi jak: Andrzej Wajda, Kazimierz Kutz i Jerzy Skolimowski. Spotyka się także z ludźmi opozycji. Wówczas nawiązuje osobiste przyjaźnie z Jackiem Kuroniem, Janem Lityńskim, Adamem Michnikiem i Jakubem Karpińskim. W 1976 r. odmówiono mu wizy wjazdowej do Polski. Pomimo starań o przyznanie wizy dopiero jesienią 1987 r. może ponownie odwiedzić Ojczyznę. Obecnie mieszka i pracuje w Polsce, osiedlił się tutaj na stałe w maju 1991 r.
W kwietniu 1993 r. sejm mianował Bolesława Sulika członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (KRRiTV) na okres 6 lat. W maju 1995 r. został wybrany na wiceprzewodniczącego, a w grudniu na przewodniczącego tej rady.
