Według wojewody najważniejsze założenia planu to odnowa gospodarki, odnowa państwa i odnowa społeczeństwa obywatelskiego. Przy odnowie gospodarczej należy także odpowiedzieć sobie na pytanie „ile państwa w gospodarstwie?”, czyli jasno określić, czy państwo pełnić ma rolę istotną, ingerującą w procesy gospodarczej, czy raczej gospodarka ma się opierać o zasady pełnego liberalizmu, a funkcje państwa winny być ograniczone do niezbędnego minimum. Trudno na pytania takie odpowiedzieć przy słabości polskiej gospodarki.
Odnowa społeczeństwa to inaczej odbudowa samorządności, w której każdy ma świadomość współdecydowania o losach wspólnoty. Tymczasem trudno uznać reformę samorządową w Polsce za skończoną i w pełni udaną. Z idei „państwa sprawnego, bezpiecznego, przyjaznego”, której autorem w połowie lat 90-tych był prof. Michał Kulesza, zrealizowano tylko część postulatów. Przeprowadzono reformę powiatową i wojewódzką, jednoczesnej jednak samorządy nie wyposażono ani w odpowiednie narzędzia, ani w środki, umożliwiające rzeczywiste decydowanie o losach regionu.
Zdaniem wicewojewody konieczne jest przyjrzenie się raz jeszcze istniejącym dziś powiatom i ewentualne zmniejszenie ich liczby, a powiększenie terytorium. Choćby w naszym województwie sensowne – jego zdaniem – byłoby utworzenie na przykład jednolitego powiatu głogowsko-polkowicko-lubińskiego czy też powiatu kłodzkiego, w skład którego weszłyby dzisiejsze powiaty bystrzycki i noworudzki.
Stanisław Janik jest także zdania, że niezbędne jest stworzenie jasnych zasad funkcjonowania województwa regionalnego, z klarownym podziałem kompetencji pomiędzy urząd wojewódzki i urząd marszałkowski. A do tego niezbędna jest reforma finansów publicznych – taka reforma, w wyniku której większa ilość środków pozostawała bezpośrednio w regonie, a nie dystrybuowana była przez Warszawę.
Realizacja planu, który jest optymalną wizją rozwoju Polski w najbliższych latach, winna być uniezależniona od wpływów politycznych. I to – zdaniem Stanisława Janika – największy problem. Jak wyłączyć realizację Planu z czteroletniego cyklu wyborczego? Jak sprawić , by w jego wykonaniu nie przeszkadzał populizm?
Stanisław Janik opowiedział się za jednomandatowymi okręgami wyborczymi i dwuizbowym co prawda parlamentem, lecz składającym się z Sejmu oraz Izby Samorządowej zamiast Senatu.
Przedsiębiorcy i wojewoda dyskutowali także o perspektywach rozwoju naszego regionu. Pozytywy to znaczna ilość inwestycji zagranicznych, głównie w branży motoryzacyjnej. Dolny Śląsk jest także bardzo dobrze postrzegany przez koncerny azjatyckie, które właśnie tutaj upatrują szansy na stworzenie „europejskiego przyczółka”. Pozytywem jest to, że powstające inwestycje dotyczą zaawansowanych technologii. Daje to zatrudnienie wysoko wykwalifikowanym fachowcom, wpływa pozytywnie na rozwój ośrodków naukowych, przede wszystkim wrocławskich.
Minusem Dolnego Śląska jest niewątpliwie słaba sieć dróg, brak obwodnic i wciąż za małe środki na bieżące remonty dróg istniejących. Wojewoda zapowiedział, że ten stan rzeczy zmieni się diametralnie w najbliższych pięciu latach, gdyż gros inwestycji wspieranych z funduszy europejskich to środki na modernizację i rozwój sieci drogowej.
W dyskusji właśnie o środkach unijnych rozmawiano dość długo – słabości polskich samorządów i przedsiębiorców w staraniach o te środki. Na tle całego kraju bardzo dobrze pod tym względem wypada Wrocław, którego prezydent Rafał Dutkiewicz, zatrudniając dobrych fachowców, przeprowadził przez trudne unijne procedury wiele wniosków skutecznie.
