/Wisława Szymborska/
Jak pisać o kimś, w kogo „niebycie” wciąż jeszcze nie można uwierzyć? Przecież miał jeszcze tyle planów, projektów, rzeczy do zrobienia… Pozostaną więc nieodbyte spotkania, podróże, w które nie zdążył się wybrać, pomysły, których nikt już nie zrealizuje… Żył zaledwie 42 lata. Odszedł w połowie życia.
Krzysztof był królem życia. Czerpał wszystko pełnymi garściami. Zaskakiwał nas swoją energią, odwagą, przedsiębiorczością. Był zawsze w centrum uwagi, hałaśliwy, roześmiany, z szalonym poczuciem humoru.
Już jako student założył własną firmę. W ubiegłym roku z rozmachem i nieukrywaną satysfakcją obchodził dwudziestolecie „Mediatora”. Zadowolony, roześmiany, z ukochaną żoną Małgorzatą przy boku, z synami Martinem i Patrykiem, z których był tak dumny, otoczony rodziną i przyjaciółmi, był jak nigdy spełniony i szczęśliwy. „Ale ostatniego słowa jeszcze nie powiedziałem” – tak wtedy mówił.
W 1989 roku stał się jednym z członków zespołu redakcyjnego „Wiadomości Świdnickich”. Potem współredagował „Świdnickie Wiadomości Gospodarcze”, będące organem prasowym Stowarzyszenia Przedsiębiorców i Kupców Świdnickich. Ze Stowarzyszeniem związany więc był od początku, od pierwszych spotkań w 1990 roku. W 1998 roku został członkiem SPiKŚ, niedawno – w 2010 roku koledzy przyjęli go do Klubu 25.
Ze świdnickimi mediami związany był przez całe zawodowe życie. Kilka miesięcy temu został właścicielem portalu swidnica24.pl.
Z powodzeniem próbował swoich sił w samorządzie – był Przewodniczącym Rady Powiatu Świdnickiego w latach 2002 – 2006. Wyłączył się jednak z aktywnego życia politycznego, poświęcając całkowicie budowie własnej firmy, a przede wszystkim rodzinie.
Nigdy jednak nie brakowało mu czasu na działalność społeczną. Od lat był nie tylko członkiem Stowarzyszenia Przedsiębiorców i Kupców Świdnickich, ale także Klubu Rotary Świdnica-Wałbrzych, w którym aktywnie się udzielał. Wspierał akcje charytatywne, młode talenty sportowe, a często tak zwyczajnie, bezimiennie, pomagał tym, którym pomoc była po prostu potrzebna.
Stworzył zespół oddanych sobie ludzi, dla których był autorytetem i znakomitym przywódcą. „Mediator” piął się coraz wyżej w rankingach firm szkoleniowych.
Sukces za sukcesem, zwycięstwo za zwycięstwem. Dziś, gdy tak trudno nam pojąć, że Go już nie ma, myślimy „czy nie za szybko”… Pozostała wielka pustka, ogromny żal.
BMS
